A Muller Galega

A muller galega

Mulleres, nais, fillas, mozas, labregas, marisqueiras...

Mulleres que todo o facían cun sorriso nos beizos, mulleres que traballaban de sol a sol nas eiras, sementando e recollendo os froitos da terra, cruzando os montes neses chuviosos días de inverno, lavando roupa á beira do río, camiñando pola lama coa pesada carga ó lombo entre a brétema e o frío que chegaba ata ós osos, cociñando ricas comidas co pouco que tiñan...
Mulleres que traballaban fóra e dentro da casa,
usando a gadaña e o fouciño nas tareas agrícolas coas mesmas mans que acunaban ós fillos,
cun canto de berce á calor da lareira.
Mulleres que todo o facían cantando,
que daban todo polos demais,
mulleres fortes por fóra pero cun corazón moi grande por dentro,
viúvas de vivos e viúvas de mortos.
Mulleres que viron partir ós seus homes e fillos á emigración, quedando ó coidado das casas, esperando días e anos as cartas que traían as noticias de América,
deses seres amados que en moitos casos non viron nunca máis.

Mulleres que deron a vida polos seus seres queridos, pola súa terra, polos seus fogares.

Muller galega que non sei o teu nome, porque tes miles deles...

Muller, nai, filla, moza, labrega, marisqueira...

Para ti o meu recoñecemento e o meu recordo, para ti a miña sinxela homenaxe