miércoles, 30 de abril de 2008

HISTORIA DA MODA

3-IDADE DAS PELES


Coa chegada do outono, o problema de vestirse converteuse nun serio problema.

Xurdiu así a idea de usar a pel dos bichos que cazaban para comer.






En definitiva esta situación de espir a uns bichos para vestir a outros, é o que deu orixe á célebre frase "hai que espir un santo para vestir outros".


Hai que ser xustas, tamén de acordo ao modelo, sería necesario un bicho máis grande ou máis pequeno ao cal lle pedir prestada a pel...


Ben, é necesario aclarar tamén, que aínda que o deseño fóra parecido, tiña mérito tamén o modelo....





O deseño dos modelitos era bastante sinxelo, o que daba en realidade variedade á vestimenta era o material, ou sexa igual que nas peletarías de hoxe en día, os modelos son parecidos, solo cambia ao bicho ao que se matou para facer o abrigo.


Todo isto lévanos á grande conclusión de que as cousas non cambiaron demasiado para algunhas mulleres ....ou no??????



REFLEXIÓN......




Para facer un abrigo de pel necesítanse:

60 mink

20 londras

54 visóns

42 raposos vermellos

50 raposos prateados

18 linces

16 coiotes

15 castores


Para pensar no?????

O tema da vestimenta de peles carrexaba dous problemas....


A pel do animal que cubría os ombros, estorbaba nalgúns movementos e deixaba parte do corpo ao descuberto.

Polo tanto, era necesario darlle unha forma, mesmo carecendo nun principio de medios para iso.

O segundo problema estaba en que as peles dos animais, ao secarse. endurecíanse e resultaban insoportables.


Había que atopar algún método para facelas suaves e flexibles.


O procedemento máis sinxelo era unha laboriosa mastigación (cousa que facían al mulleres).

Outro método consistía en humedecer a pel e golpeala cun mazo repetidamente, logo de eliminar os restos de carne que puidesen quedar adheridos a ela.

Non obstante, ningún destes métodos era o suficientemente bo, se as peles mollaban había que repetir todo o proceso.




A estas peles xa preparadas podíanse cortar e dar forma; chegando así un dos grandes avances tecnolóxicos da historia da humanidade, comparable en importancia á invención da roda ou ao descubrimento do lume: a invención da agulla

Este invento permitiu coser unhas peles con outras e facelas axustadas ao corpo.





a todo tipo de corpos.......







para elas....e para eles......







é así como foi mudando a forma de usar as peles, aos poucos..., para cubrirse do frío.......







para facer as casas....





e moito mais.....




Continuará.......










































sábado, 26 de abril de 2008

HISTORIA DA MODA


2- IDADE DO VEXETAL

Coa chegada dos primeiros fríos, as mulleres decatáronse de que o cabelo non alcanzaba para protexerse, e aí ocorréuselles a brillante idea de taparse co que atopaban ao seu arredor..... as plantas!!

Foi deste modo como ao ir dun lugar a outro en busca das follas máis axeitadas para cubrirse, onde naceu o xa famoso "ir de compras".

Así tamén, apareceron a diversidade de follas, e formas de taparse o corpo con elas...

Demóstrase así tamén que a moi coñecida bikini non é da década dos sesenta, senón muuuy pero muuy anterior, é dicir, a versión para a moda primaveira-verán da IDADE DO VEXETAL, e a súa deseñadora, nin máis nin menos que unha tal chamado EVA, esposa dun tío chamado ADÁN.

Continuará.....

martes, 22 de abril de 2008

A Muller Galega

A muller galega

Mulleres, nais, fillas, mozas, labregas, marisqueiras...

Mulleres que todo o facían cun sorriso nos beizos, mulleres que traballaban de sol a sol nas eiras, sementando e recollendo os froitos da terra, cruzando os montes neses chuviosos días de inverno, lavando roupa á beira do río, camiñando pola lama coa pesada carga ó lombo entre a brétema e o frío que chegaba ata ós osos, cociñando ricas comidas co pouco que tiñan...
Mulleres que traballaban fóra e dentro da casa,
usando a gadaña e o fouciño nas tareas agrícolas coas mesmas mans que acunaban ós fillos,
cun canto de berce á calor da lareira.
Mulleres que todo o facían cantando,
que daban todo polos demais,
mulleres fortes por fóra pero cun corazón moi grande por dentro,
viúvas de vivos e viúvas de mortos.
Mulleres que viron partir ós seus homes e fillos á emigración, quedando ó coidado das casas, esperando días e anos as cartas que traían as noticias de América,
deses seres amados que en moitos casos non viron nunca máis.

Mulleres que deron a vida polos seus seres queridos, pola súa terra, polos seus fogares.

Muller galega que non sei o teu nome, porque tes miles deles...

Muller, nai, filla, moza, labrega, marisqueira...

Para ti o meu recoñecemento e o meu recordo, para ti a miña sinxela homenaxe

HISTORIA DA MODA

Como xa saberán, estamos aorganizar unha exposición sobre a historia do vestido feminino, á quepoderíamos chamar..."De a folla de parra ao tanga fío dental..."o,"De Deus a Dior.. ". ".

Pero no medio de tantospreparativos, decatámonos de que nos faltaba información sobre o motivo polocal sempre se vincula a muller coa moda.

Logo de meditalo moito, buscarinformación e comentalo entre nós, decidimos que sería interesante irpreparando con anterioridade a todas as mulleres que estamos seguras visitarána nosa mostra.

Para iso, decidimos irincorporando información esclarecedora dos distintos temas sobre a moda femininaque nos resultaron moi educativos.....

Dividimos a historia do vestidofeminino en diversas idades, de acordo a súa orde de aparición:

1 -IDADE DOPELO:


Como todos os animais, creemosque a primeira vestimenta feminina foi o seu propio cabelo, si.., o de todaspartes , cada unha delas moiestratéxicamente deseñada.

Deus, o primeiro e gran deseñadortratou de vestir o ser humano de modo sinxelo e práctico, pero...debemosrecoñecer que nós sempre temos un pero... para todo, e este modeliño nonnos pareceu de todo adecuado...,

As gordiñas non nos cubría totalmente do frío, e as delgadas asfixiábanos no verán





Conclusión: Desencadéase asía aparición da segunda etapa na historia do vestido.

Continuará....